گلوبالیسم فرهنگی تنها راه نجات جوامع عقب مانده و سنتی

گلوبالیسم فرهنگی تنها راه نجات جوامع عقب مانده و سنتی

نویسنده دکتر توماج آریان

در آغاز باید تعریف شفافی از پدیده گلوبالیسم و گلوبالیسم فرهنگی داده شود تا بیشتر با این پدیده آشنا شویم.

گلوبالیسم یا جهان گرایی مفهومی است که به افزایش وابستگی،همبستگی و تعامل میان کشورها،ملتها و فرهنگها در سطح جهان اشاره دارد 

پدیده گلوبالیسم پس از جنگ جهانی دوم بوجود آمد و با تاسیس نهادهایی مانند سازمان ملل متحد،بانک جهانی،صندوق بین المللی پول و سازمان تجارت جهانی جهان به سمت همکاری های بین المللی پیش رفت.

الهام بخش گلوبالیسم سه پدیده بود:لیبرالیسم اقتصادی،اندیشه جهان وطنی و اینتر ناسیونالیسم مارکسیستی.

اهداف گلوبالیسم به این شرح است:

صلح جهانی از طریق وابستگی متقابل اقتصادی

توسعه اقتصادی از راه تجارت آزاد و بازار آزاد و جهانی،

حمایت از حقوق بشر در سطح جهانی،

تقویت نهادهای فراملی مانند سازمان ملل،

مقابله با چالشهای جهانی مانند گرمایش، هوا،تروریسم،مهاجرت،تغییرات اقلیمی.برابری جنسیتی،عقل گرایی،

نمونه موفق گلوبالیسم را میتوان اتحادیه اروپا دانست.مجموعه متنوعی از کشورها با نژادهای گوناگون و زبان های مختلف که ابتدا در چارچوب اقتصادی و بعدها در چارچوب سیاسی و فرهنگی خود را در یک اتحادیه جا دادند و سعی کردند خیلی از مشکلات خود را با سیاستهای یکپارچه حل کنند.هرچند که این اتحادیه هنوز مشکلات بزرگی دارد ولی در کل یک نمونه عملی و موفق است.نمونه دیگر سازمان تجارت جهانی است که توانسته در طول چند دهه گذشته یک سری قوانین عملی را به اجرا بگذارد و تجارت را بصورت جهانی درآورد و همینطور موافقت نامه پاریس که در مورد گرمایش جهانی است و خیلی از کشورها تعهد داده اند که در این زمینه مشارکت کنند.

البته نقدهایی به پدیده گلوبالیسم مطرح است و آنهم کمرنگ شدن مرزها و هجوم مهاجرین به کشورهای توسعه یافته که باید این دو مساله بصورت فوری حل شوند تا مخالفان گلوبالیسم موضع منفی شان نسبت به گلوبالیسم کم شود.

حالا که با پدیده گلوبالیسم آشنا شدیم به پدیده گلوبالیسم فرهنگی میپردازم.

در جهانی که سرعت تحولات اجتماعی ،فناوری و فرهنگی از مرزهای سیاسی پیشی گرفته دیگر نمیتوان با ذهنتی محلی و بسته به مصاف چالشهای جهانی رفت.

گلوبالیسم فرهنگی یعنی گسترش فرهنگ جهانی مدرن و متمدن.

گلوبالیسم فرهنگی به دنبال آن است که یک فرهنگ جهانی در سطح کره زمین مستقر شود و تبادل فرهنگی و نمادگرایی بدون محدودیت در میان همه کشورها رواج یابد.گلوبالیسم فرهنگی قائل به مرزهای فرهنگی سنتی نیست و ایده فرهنگ جهانی را دنبال میکند.این فرهنگ جهانی مشخصاتی دارد که عبارتند از 

 ترویج موسیقی غربی و مدرن،سینمای مدرن و غربی،رواج شبکه های اجتماعی مدرن و سطح مدرن ارتباطاط،رواج زندگی مدرن و غربی و گسترش ارتباطاط با زبان بین المللی یعنی زبان انگلیسی.

در گلوبالیسم فرهنگی فرهنگ های سنتی و دست و پاگیر و مانع رشد فردی انسانها بطور طبیعی حذف میشوند و فرهنگ منعطف و به روز جایگزین آن میشود.

در گلوبالیسم فرهنگی ارزشهای انسانی مانند فرد گرایی،سکولاریسم یا جدایی دین از سیاست،لیبرالیسم سیاسی،اقتصادی و فردی تبلیغ میشود و اینها جایگزین سنتهای بومی و سنتی دست و پاگیر میشود‌

در گلوبالیسم فرهنگی آن فرهنگی بصورت طبیعی باقی میماند و گسترش می یابد که خود را با تغییرات زمانه عوض کرده و پویایی خود را حفظ کرده باشد.در این تغییر طبیعی قاعدتا فرهنگ غرب و موسیقی غرب و سبک زندگی غربی است که رواج می یابد زیرا غرب مهد تکنولوژی و پیشرفت است و قاعدتا بصورت طبیعی این فرهنگ جایگزین فرهنگهای سنتی میگردد.

فراهم کردن ترویج گلوبالیسم فرهنگی در کشورهای جهان فرصت را برای تغییرات عمده باز میکند.در واقع گلوبالیسم فرهنگی نگرش انسان به خودش دیگری و جامعه را تغییر میدهد.این نگرش انسان را در مرکز جهان قرار میدهد نه قوم و دین و ایدئولوژی را.

گلوبالیسم فرهنگی نشانه اش به فرهنگ های ماقبل مدرن و تمدن است و آنها را حذف میکند و زنجیرها را از دست و پای انسان سنتی آن جامعه باز میکند و فرصت تحول فردی را برای او فراهم می آورد.

آفت و سم کره زمین در قرن بیست و یکم فرهنگهای سنتی و آداب و رسوم عقب مانده در کشورهای جهان سوم است.طرز پوشش خاص و سنتی،خشونت ساختاری،سرکوب سیستماتیک زنان،دشمنی با دگر اندیشان،دشمنی با دگرباشان،مراسم های خاص و موسیقی سنتی.همه اینها در لایه های اجتماعی مانند غل و زنجیر افراد را محبوس میکنند و آنها را از غافله تمدن باز میدارند.

همیشه در طول تاریخ پدیده هایی مانده اند که خود را با زمانه تطبیق داده اند و پدیده های ایستا از چرخه طبیعی حذف شده اند.

این مساله در فرهنگهای سنتی در قرن ۲۱ هم صدق میکند.فرهنگهای سنتی ،روابط پیشا مدرن،روابط خانوادگی سنتی همه باید بصورت طبیعی حذف شوند و فرهنگ جدید جایگزین آن شود.

آنچه که به عنوان دفاع از فرهنگ اصیل در کشورهای جهان سوم گفته میشود در واقع پوششی است برای حفظ وضعیت موجود و مانع بزرگ در مسیر توسعه و آزادی است.

گسترش گلوبالیسم فرهنگی میتواند به سرعت مشکلات جوامع جهان سومی و عقب مانده را کم کند و از بین ببرد و دولتهای جهان سوم باید این تلاش را مضاعف کنند که به چرخه گلوبالیسم فرهنگی بپیوندند تا با سرعت بیشتری از چرخه منحط فرهنگ سنتی رهایی یابند.گلوبالیسم فرهنگی نه یک تهدید، بلکه ضرورتی اجتناب‌ناپذیر برای بقای جوامع سنت‌زده و عقب‌مانده است؛ جوامعی که هنوز در گرداب سنت‌های پوسیده، ایدئولوژی‌های انحصارطلب و باورهای ضدتوسعه دست و پا می‌زنند.

تعداد زیادی از مردم در کشورهای جهان سوم مخالف گلوبالیسم هستند زیرا گلوبالیسم به آنها آزادی انتخاب میدهد.آنها از این آزادی انتخاب وحشت دارند زیرا که قرنها بدون حق انتخاب زندگی کردند و احساس میکنند همه هویتشان دارد از بین میرود.برای همین خیلی از مردم در جهان سوم حتی اکثر روشنفکرانش مخالف گلوبالیسم هستند و با آن مبارزه میکنند.

سنت گرایان و مخالفان گلوبالیسم فرهنگی عنوان میکنند که این پدیده یک تهاجم فرهنگی و استعمار نو است.آنها این پدیده را فرهنگ زدایی بومی میخوانند.آنها از گلوبالیسم وحشت دارند زیرا میخواهند منافع مادی و معنوی خود را در کشورهای عقب مانده حفظ کنند و کارزارهای مخالفت با استعمار و تهاجم فرهنگی راه می اندازند.ضروری است که با این افراد و گروهها که هدفشان بازتولید فرهنگ پیشا مدرن است مقابله کرد،زیرا منافع آنان حفظ وضع موجود در کشورهای سنتی و عقب مانده است و احیا فرهنگ سنتی یک فریب و دام است که این افراد برای توسعه و پیشرفت کار گذاشته اند.

مخالفان گلوبالیسم فرهنگی و بطور کل گلوبالیسم حتی برای احقاق حق خود دست به اسلحه هم میبرند.نمونه بارز آن را میتوان اخوان المسلمین ،القاعده،داعش،طالبان ،جمهوری اسلامی نام برد.در هندوستان،چین،ژاپن و کشورهای آفریقایی هم گروههای قدرتمندی وجود دارند که مخالف گلوبالیسم فرهنگی و بازگشت به نظم پیشامدرنی هستند.

اصولا تمام گروههای بنیادگرا در قرن بیستم و بیست و یکم در تقابل با گلوبالیسم پدید آمده اند و چون حرفی برای گفتن نداشتند دست به خشونت بردند.

در قرن ۲۱ مردم و حکومتهای جهان سوم خود باید به پیشواز گلوبالیسم فرهنگی بروند و بستر های لازم را برای تغییر فراهم کنند و عوامل مخالف گلوبالیسم فرهنگی را شناسایی و امکان قدرت گیری و تخریب گری به آنها ندهند زیرا که تنها راه نجاتشان گلوبالیسم فرهنگی و تغییر آرام و بدون خشونت فرهنگی است. 

پایان

#توماج_آریان

#دکتر_توماج_آریان

#گلوبالیسم_فرهنگی

#کشورهای_عقب_مانده

#راه_نجات_کشورهای_جهان _سوم

tomaj_arian#

dr_tomaj_arian#

caltural_globalism#

globalism_onlyway#

third_world#